POLSKIE TOWARZYSTWO FIZYCZNE ODDZIAŁ W BIAŁYMSTOKU

Zjawisko rezonansu jądrowego zaobserwowali po raz pierwszy fizycy, w 1945 r. Jeden z odkrywców, zapytany o możliwości praktycznego wykorzystania powiedział wtedy, że nic konkretnego nie przychodzi mu do głowy. Wydawało się, że jedynie fizycy będą tą metodą badać zachowanie jąder atomowych w polu magnetycznym.

W 1951 roku stwierdzono, że warunki rezonansowe dla danego jądra zależą od rozkładu gęstości elektronowej wokół niego. Na zmiany tej gęstości największy wpływ mają elektrony walencyjne, tworzące wiązania chemiczne – i tak rezonans wkroczył do chemii. Jest to obecnie najlepsza i jedna z najbardziej popularnych metod badawczych w chemii organicznej. Pozwala stwierdzić jaka jest budowa nowo syntezowanych związków a także tych po raz pierwszy izolowanych np. z roślin. Rozwój techniki umożliwił też identyfikację związków in vivo, w rosnącej roślinie, w żywym zwierzęciu a także w człowieku. Najbardziej fascynującą możliwością magnetycznego rezonansu jest obecnie badanie funkcji mózgu i składu jego endogennych metabolitów in vivo!