Rejestracja struktur domenowych przy różnej wartości kąta rozkrzyżowania polaryzatorów. Jakosciowa analiza zmienności struktur.
Możliwość zdalnego sterowania położeniem polaryzatora daje użytkownikowi okazję na przeprowadzenie obserwacji struktury domenowej w funkcji kąta między osiami łatwymi polaryzatora i analizatora (kąt ten dalej będziemy nazywać alfa). Wyboru odpowiednich kątów alfa możemy dokonać na podstawie krzywej natężenia światła w funkcji położenia polaryzatora którą otrzymamy przeprowadzając doświadczenie 1. Na podstawie wykresu (rys 1) można wyznaczyć wartość kąta dla którego zachodzi skrzyżowanie osi łatwych polaryzatora i analizatora. Próbka obserwowana w takiej konfiguracji kąta alfa=alfa0 przedstawia obraz w której możemy zauważyć jedynie granicę między obszarami domen jasnych i ciemnych. Następnie wybierąjc kąty leżące po obu stronach kąta alfa 0 – miejsca zaznaczone na rys1 pionową niebieską linią) otrzymamy ciekawy wynik który obrazuje nam w piękny sposób naturę domen magnetycznych. W wyniku innego kierunku namagnesowania domen „jasnych” i „ciemnych”, a tym samym innego skręcania światła w efekcie Faradaya otrzymujemy dwa obrazy na ktorych mimo braku zmiany w położeniu granicach między domenami widac zmianę „koloru” domen.
Więcej na temat teorii domen magnetycznych
Wykonanie pomiaru
Przed przystąpieniem do rejestracji obrazów struktury domenowej w funkcji kąta alfa dobrze jest zdjąć krzywą natężenia światła w funkcji położenia polaryzatora . na której można odczytać kąt maksymalnego wygaszenia światła alfa0 (minimum funkcji I (alfa)). Następnie korzystając z programu do obserwacji struktur domenowych w funkcji pola oraz kata skręcenia polaryzatorów dokonujemy właściwych pomiarów. Program ten poza możliwością ustawienia kąta w którym będzie dokonywana obserwacja ma również możliwość zmiany pola magnetycznego przyłożonego do próbki. Jako pierwsze zadanie spróbujmy otrzymać obraz domen w położeniu maksymalnego wygaszenia – alfa0. W tym celu z poprzednio otrzymanego wykresu I(alfa) odczytujemy wartość minimum tej funkcji i ustawiamy to jako parametr startowy naszej obserwacji. Jeżeli nie udaje nam się otrzymać obrazu zbliżonego do obrazu przedstawionego na rysunku 2b, należy próbować zmiany kąta początkowego o +/- 1.8o *N (N -liczba naturalna 1,2,3..) co pozwoli sprawdzić najbliższe otoczenie wcześniej ustalonego kąta alfa0. W momencie gdy otrzymamy poprawny wynik, kąt pod którym dokonaliśmy obserwacji należy ustalić jako startowy do dalszych obserwacji przeprowadzanej pod kątem +/- fi po obu stronach położenia maksymalnego wygaszenia.
Rejestracja struktur domenowych przy różnej wartości kąta rozkrzyżowania polaryzatorów. Jakosciowa analiza zmienności struktur.
Możliwość zdalnego sterowania położeniem polaryzatora daje użytkownikowi okazję na przeprowadzenie obserwacji struktury domenowej w funkcji kąta między osiami łatwymi polaryzatora i analizatora (kąt ten dalej będziemy nazywać alfa). Wyboru odpowiednich kątów alfa możemy dokonać na podstawie krzywej natężenia światła w funkcji położenia polaryzatora którą otrzymamy przeprowadzając doświadczenie 1. Na podstawie wykresu (rys 1) można wyznaczyć wartość kąta dla którego zachodzi skrzyżowanie osi łatwych polaryzatora i analizatora. Próbka obserwowana w takiej konfiguracji kąta alfa=alfa0 przedstawia obraz w której możemy zauważyć jedynie granicę między obszarami domen jasnych i ciemnych. Następnie wybierąjc kąty leżące po obu stronach kąta alfa 0 – miejsca zaznaczone na rys1 pionową niebieską linią) otrzymamy ciekawy wynik który obrazuje nam w piękny sposób naturę domen magnetycznych. W wyniku innego kierunku namagnesowania domen „jasnych” i „ciemnych”, a tym samym innego skręcania światła w efekcie Faradaya otrzymujemy dwa obrazy na ktorych mimo braku zmiany w położeniu granicach między domenami widac zmianę „koloru” domen.